Szlak czarny “Martyrologii”
Włocławek – jezioro Czarne – Jedwabna – Jezioro Wikaryjskie – Widoń – Grzmiąca – Warząchewka -Pińczata – Józefowo – Wieniec Zdrój – Włocławek /długość 35,4 km)
Drogami leśnymi, po przekroczeniu drogi E-75 Gdańsk – Cieszyn szlak wkracza do gminy Włocławek i przechodzi obok ośrodka wypoczynkowego „Wikaryjka” nad Jeziorem Wikaryskim. Wzdłuż jeziora prowadzi do miejsca masowego mordu dokonanego w 1939 roku. Dalej trenami leśnymi prowadzi w pobliżu wieży obserwacyjnej straży leśnej na Widoniu. Szlak prowadzi do miejsca zwanego Grzmiąca, gdzie znajdują się cztery płyty nagrobne położone, aby zachować pamięć o tych, którzy zginęli w tym miejscu jesienią 1939 r. Po opuszczeniu Gostynińsko – Włocławskiego Parku – Krajobrazowego szlak prowadzi przez wieś Warząchewka Polska do Pinczaty. Dalej przekracza linię kolejową Włocławek – Kutno i dochodzi do leśniczówki Dębica i dalej do Włocławka.
Szlak niebieski “Łącznikowy” (Kowal – Przyborowo – Kukawy – Wójtowskie – Mursk – Smólnik – Mostki / długość 18 km)
Szlak niebieski “Łącznikowy” wkracza na teren gminy Włocławek w okolicach jeziora Wójtowskiego Dużego. Dalej szlak biegnie lasem do Leśniczówki Mursk. Następnie prowadzi do wsi Smólnik, później do miejscowości Mostki i tutaj się kończy.
Szlak żółty „Północny” nazywany również „Szlakiem głównym Kotliny Płockiej” i jezioro Gościąż
Włocławek – Jezioro Radyszyńskie – Telążna – Jazy – Nowy Duninów – Trzcianno – Krzywy Kołek – Łąck – Grabina – Jezioro Górskie i Jezioro Ciechomickie / łącznie 71 km
Szlak wyznaczony wzdłuż jezior położonych po stronie północnej na trasie z Włocławka aż prawie do Płocka. Znaczna część szlaku przebiega przez tereny i miejscowości gminy Włocławek. Wiedzie przez bory sosnowe do jezior: Radyszyńskiego Dużego i Średniego. Dalej dochodzi do leśniczówki Mursk, a stamtąd do wsi Telążna i dalej Telążna Leśna. Warto wrócić uwagę na zespół jezior na Jazach, szczególnie na jezioro Gościąż
Jezioro GOŚCIĄŻ – powierzchnia 225,05 ha w Nadleśnictwie Kowal, gmina Włocławek. Niewielkie, malownicze jezioro, które znane jest wielu przyrodnikom. O wyjątkowości tego jeziora, oraz jego wartości naukowej stanowią osady zalegające na dnie zbiornika. Zachowały się one w stanie niezaburzonym od czasu powstania, czyli od ponad 12 tysięcy lat. Miąższość osadów w najgłębszych częściach jeziora dochodzi do 17,8 metrów. Całe jezioro stanowi rezerwat geomorfologiczny, utworzony w celu zabezpieczenia osadów. Jaka tajemnica kryje się w osadach? Badając pyłki roślinne znajdujące się w osadach badacze są w stanie rozpoznać gatunki roślin, jakie dawno temu rosły w pobliżu jeziora oraz opisać zmiany warunków klimatycznych i wodnych.
